آرشیو.میل

بازدیدکنندگان

موزیک

لينكدونی

يه‌حرف،يه‌روزنه

تصاویر تکراری

مثل اسلاید های پشت سر همی که، از جلوی نظرت رد میشن، حضور ادم ها هم برای من این طوری شده، مخصوصا آدمی از جنس مرد! تصاویر تار و کدرند، وهیچ حسی از نور را در من بر نمی انگیزند.
نفر بعدی لطفا!


*باز میگن قم مناطق دیدنی نداره!

 |

ریکاوری

نیم ساعتی میشد که برای اومدن به اتاق ریکاوری، کشیک داده بود. مدام بهش نگاه می کرد، چقدر تکیده و رنجور می زد، ولی هنوز زیبایی خودشو داشت..نمی تونست تصورشو بکنه که با عمل بینی زشت تر شده یا قشنگ تر، تنها تصویری که بعد 8 سال تو خاطرش مونده بود چشم هاش بود که روز آخر با رنج و گریه ازش روشو برگردونده بود.
تحقیری که اون روز با حرف هاش به سرش اورده بود رو هیچ وقت دیگه تجربه نکرد، ولی خوشی اون روزای تا قبل از نامزدی رو هم دیگه به چشم ندید.
دستشو گرفت، نمیشد بفهمه که ازدواج کرده یا نه؟ تو اتاق عمل کسی با خودش زیورآلات نداشت. به ابروهای باریکش نگاهی کرد وبا خودش گفت: یعنی برای دل شوهرش بینیشو عمل کرده؟ بچه چی ؟بچه داره یا نه؟
تو این هشت سال، فقط به انتقام فکر کرده بود، با اینکه اونا به یه شهر دیگه رفته بودند ولی مدام تو تصوراتش، داشت با اون و خانوادش می جنگید، اره خب برای دختر قشنگی مثل اون حتما شوهر زیاد بوده.
یک لحظه یاد پرونده اش افتاد. با سرعت خودشو به اتاق بغلی رسوند و پروندشو از بین سه تا مریض اتاق عمل پیدا کرد. وضعیت تاهل: مجرد( مطلقه).
دستی به جای خالی حلقه در انگشتانش کشید و منتظر شد که دختر به هوش بیاد، نگران بالای سر دختر ایستاده بود و فکر می کرد صورتش بعد از دوبارعمل ترمیمی، بعد اون حادثه ی آتش سوزی، به دل دختر، آیا می نشینه؟!

 |

خیس باران اما...

صدای رعد وبرق، ادم ها رو با هراس پشت پنجره می کشونه، به تماشا می ایستیم با نگرانی که در چشمهاست.
رعدو برق، برق، رعد، برق، رعد...بارانی سیل آسا که گاهی تبدیل به تگرگ میشه و با سماجت خودشو به رخ زمین و اسمون می کشونه. همه طوفان ها گذریند، هیچ زمینی، نه از دست تگرگ و طوفان به خاک و گل نشسته، و نه هیچ طوفانی دریا را بلعیده است.

هم پای بهار،می نشینم پشت پنجره به تماشا، که همه چیز در گذراست.

 |

کمی از زندگی

دیشب انقدر خندیدم اونم به یه سوتی خودم که سردرد شدیدی گرفتم.گفتم بگم که چند روزیست که حالم بهتره و هیچ کس هم به اندازه خودم خوشحال نیست.سلامتی برای من خیلی مهمه، دیگه تحمل اونهمه استرس که بیشترش از ذهن خودم در می اومد از کنترلم خارج بود، حتی ازینکه وارد خونه می شدم و زنده بودم، خوشحال بودم.دوره ی خیلی بدی بود، الان امیدوارتر و بهترم.
البته کابوس های شبانه ادامه داره ولی کمی لطیف تر!

چند شب پیش دم صبح خواب می دیدم که دارم با یکی از نزدیکانم دعوای سختی می کنم، از یک مشاجره لفظی شروع شد تا به کتک کاری و پرتاب اشیا رسید!با صدای اس ام اس دوستی از خواب پریدم.جواب دادم و دوباره خوابیدم ادامه ی اون خوابو می دیدم که دارم با چاقو دنبال اون شخص می کنم! باز با صدای دیگری از خواب پریدم،در ادامه خواب، حسابی نزدیک شده بودم و کار داشت به قتل می کشید که باز از خواب پریدم.
کابوس به این سمجی ندیده بودم دیگه!

مثل این که دامنه اختلافات زناشویی به دنیای حیوانات هم کشیده شده! در قفس قناری های ما زن سالاری عجیبی حکمفرماست. به طوری که وقتی ماده قناری به بچه اش می خواد پرواز رو یاد بده، و پرنده نر میاد دخالت می کنه، اول از همه یه جیغ و داد میشنوه و بعد دو تا نوک محکم از جانب ماده دریافت می کنه.فقط وقتی من میرم و جوجه را از قفس بیرون میارم، قناری پدر چنان هیبت های وحشتناکی دم در قفس به خود می گیرد که زهره مون آب می شود!

تو ناهار خوری،یکی از همکارهای شرکت خیلی از شوهرش و خوشبختیش حرف می زد.کارهایی که از یک مرد با احساس و خیلی مهربون بر می اومد. هی گفت و من گفتم عجب جالبه که ادم بشنوه چنین مردایی هنوز هستند، ولی دیگران که قدیمی تر از من بودند هیچ عکس العملی نشون نمی دادند.
وقتی اومدیم توآسانسور به همکارم که خیلی با هم رفیقیم گفتم خانم فلانی چقدر از شوهرش تعریف کرد ولی شما همیشه بدی های زندگیتونو می گین، ادم مثل معما تو حرفهاتون باید نکات مثبت شوهراتونو بکشه بیرون و شمارو به تصدیق واداره.غش غش زد زیر خنده.گفتم چرا می خندین؟ گفت می دونی تو شرکت به خانم فلانی چی لقب دادند، دروغگوی بزرگ!!

یکی از صمیمی ترین دوست های من از دوران دبیرستان به خاطر رفت و آمد به دانشگاه ما با یکی از پسرهای همدوره ای من دوست شد و بعد از مدتی هم ازدواج کردند.
مادرم وقتی شنید که چنین اتفاقی افتاده گفت تو چرا عرضه نداشتی فلانیو تور کنی؟!!گفتم مامان ما اصلا به هم نمی خوردیم، حتی در مورد سینما و یا شعر هم تو انجمن حرف می زدیم به تفاهم نمی رسیدیم چه برسه به مسایل مهم تر !باز هر چی میشه مادرم میگه تو چرا عرضشو نداشتی؟!
هفته پیش که صاحب یه پسر شدند مادرم گفت آخرشم فلانی از تو زرنگ تر بود! نمی دونم تو چرا تورش نکردی!!!
یکی از دغدغه های اصلی هر کسی ازدواجه، ولی برای من خیلی ازاوقات، یه دغدغه ی تحمیلیه، جامعه خانواده فامیل...

این فصل چغاله بادوم امسال چرا تموم نمیشه؟!!فکر کنم حقوق یه ماهمو دادم تا حالا پای این خوردنی لذیذ!

رییس جمهور مملکتمون درپاسخ به سوال هزینه های بالای سفرهاشون به استانها فرمودند که" نهار نون و پنیر و چای شیرین می خورند و هیات همراه هم به تبع از ایشون همین کارو می کنند، البته خودشون حتی پنیر هم نمی خورند، شب ها هم فرصت شام خوردن ندارند! و دیگه هم گفتند که باجناق که فامیل نیست که اورد نشون سر کار! "
از نظر تغذیه ای دو ایراد بهشون وارده.ایشون احتمالا دارند به جای صبحانه نهار میل می کنند ودیگه این که چون حرفی از گردو به میان نیمده، باید بگم که خوردن پنیر تنها با نان، در درازمدت خنگی ایجاد می کند. وباز البته بهتر بود ایشون میان وعده های غذاییشونو عنوان می کردند وصد البته بهتر بود انقدر از دیدگاه شکمی به مسایل نگاه نکنند!چون بی شک هزینه سفرهای ایشون تنها به غذا مربوط نمیشه!
از نظر فامیل بازی هم باید بگم دوست من که از اقوام دورایشان هستند پریروز می گفتند که فامیل طردشون کردند چون هر بار کمکی ازشون خواستند گفتند من برای همه ی ملتم کار می کنم نه فامیلم!
به بیان دیگر همتونو می خوام به باد بدم نه فقط فامیلمو!
خب مردم هم حق دارند چنین کلیپ هایی بسازنند برای خنده!

فکر نمی کنین جریان ورود خانم ها به ورزشگاه و مخالفتش با برخورد با بد حجابی کمی مشکوکه!؟ یکم شبیه باج دادن نیست؟!اونم تو این اوضاع هر دم بیلی! این حرفارو یادتونه؟!!!
امروزم از رادیو شنیدم که فقط خانواده ها می تونند برن ورزشگاه و خانم های مجرد مجاز نیستند.اینم برای اینه که وقتی تماشاگران دارند فحش های بد میدن پدر یا مادرتون حرفو به مسایلی چون ازدواج! و مسایل هسته ای بکشونن تا حواس شما پرت بشه و دچار انحراف نشین! یا شایدم به نحو لطیفی اون دری وری های تماشاگر نماها! رو براتون ترجمه کنند!
فکر کنم چند وقت دیگه واردات کاه و یونجه از طریق دولت به ایران افزایش پیدا کنه!واقعا انقدر شبیه گوسفندیم ما؟!

هی میرم میام لینک اضافه می کنم حیفم میاد نخندین!اینکه اخرش بود، تا حالا موقع دیدن فوتبال داشتیم گناه می کردیم و نمی دونستیم.

 |

منم گدای سر کویت


گدا هر چی گردنش کج تر باشه دروغگو تره.
مثل اسکاتلندی

کسی که یه پاداره و داره گدایی می کنه، اون پاشو هم باید قطع کرد.
مثل عربی


دو روز پیش رادیو داشت می گفت که درآمد گداها در تهران یک میلون و نیم تومان در ماه است!
شما باشین وسوسه نمیشین برین دنبال این شغل پر درامد که تنها سرمایه اش یه دست لباس پاره و پوره است و یه هفته حمام نکردن و کمی حرکات ریتمیک ناموزون با گردنی کج!؟ تازه رئیس هم که بالا سرتون نیست و ساعت کاریتون دست خودتونه!سختی کارتون هم در حد دود خوردن و بدی آب و هواست!
چند سال پیش دوستی داشتم که کارگردان تئاتر بود، می گفت برای تمرین یه روز خودمو گریم کردم به شکل یک پیرمرد و رفتم تو خیابون، 4ساعت که کار کردم با پولش هم یه ساندویچ خریدم هم بقیشو کرایه تاکسی تا خونه دادم!
نزدیک های میدون ونک یه زن و شوهرحدودا 60 ساله با ظاهر مرتب و تمیزی می ایستند و بدون اینکه حتی صورتشونو بپوشونن، از مردم التماس می کنن. من اصلا اعتقادی به کمک کردن به جماعت گداها ندارم، و وقتی هم که می بینم کسی صدقشو می خواد به اینا بده، ازش می گیرم و خونه می برم، البته آشناها!همه رو که جمع کردیم هر چند وقت یه بار میدیم به یکی از نزدیکانم که با دوستانش خانواده های خیلی فقیر ولی آبرو دارو شناسایی می کنند و غذاو مایحتاج زندگیشونو براشون دم در خونه می برند. فقط کافیه که در فامیلتون یه همچین شخصی داشته باشین تا پولتونو در صندوق های صدقاتی که مثل قارچ همه جا در اومدن و زیادیش گاهی به عنوان کارانه بین کارمندای کمیته امداد امام پخش میشه، نریزین!
ولی با دادن پول به کسیکه هنرشو داره به نمایش میذاره موافقم، مثل معرکه گیرها یا اونایی که یه سازی می زنن، بالاخره هر چی باشه داره از خودش یه حرکتی نشون میده.حالا تازه خودمون گدا کم داشتیم این گداهای پاکستانی و دم خرداد هم که میشه به اسم مهمانان مرقد امام! هم سرو کلشون پیدا میشه!ولی آخرشم نفهمیدم چرا سید بودن یه ابزاره برای گدایی کردن!؟؟
خب اینا گداهای ظاهری هستند، کسانی که در شهرداری رشوه می گیرند یا پلیس هایی که قبض جریمه رو باطل می کنند به خاطر چند اسکناس دو تومنی و یا گمرک که رشوه درش داره بیداد می کنه یا مدارس که به صد عنوان از والدین پول می گیرند یا...الانم که در مبارزه با بدحجابی و نرفتن به دادگاه این دکون راه افتاده.
این ها هم نوعی گداییه ، نه؟!به همین واضحی.

ولی از خلاقیت در هر کاری لذت می برم حتا گدایی! یه نگاهی به این عکس ها بندازین
.البته تا جاییکه از فیلم " از کرخه تا راین" یادم میاد اینا هنرمندانی هستند که به واسطه کارشون درامد زایی می کنند نه گدایی
اینم برای روز مبادا که اگه روزنامه فروشی بشین با چشمهای قشنگ، مردم عاشقتون میشن!

 |

انتخاب سلامتی

رشته ای مثل تغذیه که با زندگی روزانه ما در ارتباطه، ارتقاء آگاهی های روزمره به سطح سلامتی هر کسی می تونه کمک کننده باشه.این آگاهی، ریاضی و آمار و شیمی نیست که بخواهیم در زندگی روزمره بی تفاوت از کنارش رد بشیم. چون رابطه ی خیلی نزدیکی با هزینه های زندگی ما از نظر پیشگیری، درمان و طول عمر داره.
یادمه سال اول دانشگاه انقدر از اثرات مختلف روی مواد غذایی و از بین رفتن مواد مغذیشون یکه خورده بودیم که یه نفر برگشت به استادمون گفت: پس شما بگین هممون فقط یه تخم مرغ بخوریم و خلاص! که استاد گفت اتفاقا اونم به دلیل مقدار نامناسب هورمون ها، ماده غذایی کاملا سالمی نیست!
از لحظه ای که یه محصول در پروسه تولیدش قرار می گیره تازمانی که دست مصرف کننده برسه، اتفاقات زیادی در میزان مواد مغذیش و مخصوصا ویتامین هاش که حساس ترند، میفته.حتا نحوه نقل وانتقال سبزیجاتی مثل کاهو، اینکه چه جوری در داخل وانت قرار بگیره، تا چه حد زیر نور خورشید باشه، چقدر بهش فشار بیاد و چه طوری به داخل مغازه انتقال داده بشه، در میزان ویتامین ها ش اثر گذاره.
اینکه در گروه هایی از جامعه که دسترسیشون به مواد غذایی خوبه، ولی باز دچار مشکلاتی از جمله نقص در عملکرد اندام هایی که رابطه ی مستقیم با املاح و ویتامین ها دارند(به عنوان مثال تیرویید و کلیه)، رو مشاهده می کنیم همه فقط به عدم آگاهی و نحوه نادرست انتخاب موادغذایی و ایراد در نحوه ی مصرفش بر می گرده.
در زیر یه چند موردش رو اوردم که امیدوارم کمک کننده باشه.

لبنیات پرچرب و کم چرب: هر چی شیر ماست و پنیر مورد مصرفی شما کم چرب تر باشه بهتره، چون در این حالت کلسیم دریافتی شما از لبنیات بالا میره.

مصرف کمتر موادی که دارای افزودنی هستند مثل سس ها و کنسروها: یه بار از مضرات افزودنی ها و اینکه عامل بوجود اورنده خیلی از بیماری ها هستند، اینجا کامل مطلب نوشتم.

نوشابه: هر چی نوشابه ی مصرفی شما کم رنگ تر باشه، مواد مضرش کمتر هستند، بدیهیه که در نوشابه ها ی زرد، غلظت مواد رنگی بیشتره.و مفیدترینشون که همانا سون آپ و دوغ می باشد. مصرف نوشابه به علت وجود اسید فسفریکش هر چند باعث افزایش حافظه میشه ولی در طولانی مدت باعث برهم خوردن تعادل فسفر _کلسیم بدن شده و استخوان را در معرض پوکی قرار می دهد.

مرغ وگوشت وماهی: خب دیگه تقریبا همه از مضرات استفاده ی زیاد گوشت قرمز و فواید گوشت سفید با اطلاعند ولی هنوز ماهی در سبد خرید خانواده ها جایگاه خودشو به دست نیورده.ماهی و کلا غذاهای دریایی و رو غذای سلامتی می دونند،زمانی که من طرحمو می گذروندم، خانم آشپزی بود که از اداره شیلات می اومد اونجا و نحوه ی پخت غذاها رو با ماهی به صورت عملی برای رابطین بهداشتی انجام می داد. یکی از دلایلی که مردم ما ماهی کم می خورند، نداشتن تنوع در نحوه ی پخت ماهیه که به صورت سرخ کرده اش تنها متداول شده.( مثلا اگه قلیه ماهی رو امتحان کنید که دست از سرش بر نمیدارین!!!).

از نکات مهم دیگه می توان به نحوه پخت و حتی آماده سازی مواد غذایی تا طبخ اشاره کرد.
به طور مثال سبزیجات هر چی به تکه های ریزتری خرد بشوند و ضربات بیشتری بهشون وارد بشه، میزان مواد مغذیشون فرق می کنه، حرارت و مقدار زمان فریز هم همین طور.
اگه شما میزان" ویتامین سی " موجود در یک سیب زمینی آپ پز رو با سیب زمینی سرخ شده، مقایسه کنین، می بینین که مقدار شون خیلی تفاوت داره، حتا سیب زمینی که در یک بخار پز و فرپخته میشه تا مثلا در یک قابلمه.


محل کار قبلیم که برای مادران و رابطین بهداشتی کلاس تغذیه ی صحیح می ذاشتم، بعد از کلاس این سوال ها ازم پرسیده میشد:
ببخشین ما چی بخوریم شکممون کوچیک بشه؟!!ما چی بخوریم فقط صورتمون لاغر بشه؟! ما چی بخوریم چاق نشیم؟!

مجله زن روز تا جاییکه دیدم در مورد تغذیه همیشه مقاله های به روز و معتبری داشته.مجله ی جدیدی هم به اسم " هنر آشپزی " هست که تا حالا نگرفتم ببینم چه جوریه ولی یکی از مجله هایی که به این موضوعات خیلی خوب پرداخته،ماهنامه دنیای تغذیه است که برای استفاده ی عمومه.

 |

آوردی بهشت




ماه تیر قراره این خونه رو تخلیه کنیم تا برای کوبیدن و از نو ساختن آماده بشه. به درخت نارنج تو حیاط و بوته های رز و گلهای ناز و درخت انار و نعناع های سر سبز و درخت موی 27 ساله و ... خونمون که نگاه می کنم، پیش خودم فکر می کنم اصلا خبر دارند که سرنوشتشون 3ماه دیگه به بیل و کلنگ کشیده میشه؟!
اگه قرارداد با اون کسیکه عاشق حیاط شده بود و می خواست نگرش داره، بهم نمی خورد، الان با یه ذهنیت دیگه به حیاط نگاه می کردم. ولی اگه گیاه معنی نگاه دمغ کرده ی من و بابا و مامانو می فهمید، از سر سبزی و رشد خودش دست بر میداشت؟
شخصی رو می شناختم از دو سال پیش، که پیش بینی هاش در مورد زلزله های ایران و چند تا اتفاق دیگه درست از آب دراومده بود.چند روز پیش شنیدم که رفته لبنان و ساکن ایران نیست. یکم دلم شور افتاد که شاید حمله آمریکا به ایران رو پیش بینی کرده که خارج شده.یاد خواب خودمم افتادم و رییس جمهوری احمدی نژاد تو انتخابات و جنگ پشت سرش.
ولی هر بار که تو حیاط میرم، هی بخودم میگم وقتی کاری از دستم بر نمیاد، بهتره با جریان طبیعت یکی بشم، حرف زورهست ولی زندگی و بهار سرمست کننده وخیلی چیزهای خوب دیگه هم هست.

این همه از بمب و جنگ گفتیم، یکم هم بهار از یاد رفته رو مرور وتماشا کنیم، فردا اولین روز "آوردی بهشته".

آمد نوبهار، طی شد هجر یار
مطرب نی بزن، ساقی می بیار
باز آی ای رمیده بخت من
بوسی ده دل مرا مشکن
تا از ان لبان میگونت
می، نوشم به جای خون خوردن
خوش بود در پای یارت پرکنی هر دم پیاله
ناله ها تا به کی
خندان لب شو همچو جام می
چون بهار عشرت و طرب، باشدش خزان من زپی
بر سر چمن بزن قدم، می بزن به بانگ چنگ و نی

شعر از مرحوم نواب صفا با صدای دلکش
عکس ها یک تولد بهاری، جوجه ی قناری
و بهار طبیعت پارک ملت
5 بار دی سی شدم تا عکس ها آپلود شد، خیلی نگاهشون کنین!!!
پست قبلی فقط یه داستانک بود، همین.

 |

عتیقه

هر چی به یاد میارم، می بینم همیشه نگاه ها به روی من خریدارانه بوده. اینکه به چند می ارزم!از اون مردای شکم گنده ای که دستمال گردن می بندند و حریصانه ادمو ورانداز می کنند و دستی می کشند، تا اون خانم هایی که پرافاده اند و بوی تند عطرشون و الماس انگشتراشون توجه ادمو جلب می کنه.
او انقدر رقم را بالا میده، که حالا حالا من اینجا موندنی ام وناظراین نگاه های متعجب و متاسف.
اصلا مهم نیست، هیچ کدامشان نه برق نگاه او را دارند، نه گرمای دستش را !

 |

بهار، امون بده

اوایل دوستیشون بود، یه بار بهم گفت: مژده، قبول داری ادم ها، ادمو به خاطر خودخواهی خودشون میخوان؟ گفتم چون طرفت یه پسره داری اینو میگی؟ گفت نه، کلی میگم...گفتم نمی دونم، شاید همیشه داریم از زاویه خودمون نگاه می کنیم و یا انتظارتمون شاید از یه حدی زیاد تر شده ولی حتما تو هم دلایلی داری که اونو میخوای برای خودت.
نیاز این که دوست دارم یکی باشه این روزها کنارم، گاهی برام مشکل ساز میشه. مثل بعضی از دوستانم اسیر قالب خاصی هم نیستم که هر کی اومد اول ببرمش و با چک لیست اون قالبه ببینم تطبیق می کنه و یا نه ولی بالاخره یه طرحی تو ذهنم هست که از گذشته هم مسلما نشات گرفته .
وقتی می شینم به لیست ادم های دورو برم از هر جنسیتی نگاه می کنم، مواجه میشم با اکثریتی که منو به خاطر خودشون می خواستند و می خواهند و الان که توی یه رکود انرژی و اغلب بی حوصله هستم، توقعاتشون از من بالا رفته که چرا مثل قدیم نیستم. مثل مردی که به زنش که در دوران عادت ماهانه است داره میگه، چرا نمی تونیم سکس داشته باشیم!
دچار تضاد شدم، دکتراز افت روحی من جا خورده بود. میگه رابطتو بیشتر کن، تو بیمار نیستی که من بخوام درمونت کنم، تو باید شرایطتت عوض بشه اگه عوض بشه منو هم تو جیبت می ذاری! من وقتی براش حرف می زنم و میگم اینجور و اونجور، دیگه خسته شدم، میگه، تو یه مدت پشت سر هم بد اوردی، دلیل نمیشه که اوضاع بخواد همین جور بمونه، میگم بله ولی چند بار امتحان کنم؟! هر امتحانی خودش کلی فشار و استرس به جا گذاشته.
وقتی حضور کسانی که ترواول فقط به خاطر خود خودت بخوان، از زندگیت خط بخوره حالا به هر دلیلی، بارها و بارها خودشو از بین همه اتفاقات و ادم ها نشون میده و هر روز از یه جایی از دلت میزنه بیرون.
روزای خوبی نیست، می گذره ولی نه لزوما بی درد، خوبی این قرصها هم اینه که درد نبود عطش آمیزش رو کمتر می کنه. تو پیله ای گیر افتادم که وقتی هم سرک می کشم بیرون، دلم به جایی بند نمیشه.
انقدر از احساس تنهایی باد کردم که تا کسی روم دست میذاره، از گریه می ترکم!
تو هیچ بهاری انقدراحساس تنهایی خودشو به رخ نمی کشید، تا یادم می آید جلوه بهار به سبزی و نشاطش بود نه رنگ یکنواخت خاکستری.

خنده ام می گیره، این نوشته ها رو همون دختری می نویسه که چند ماه پیش می گفت تنهایی وجودنداره، این همه آدم هستند اگه کسی* احساس تنهایی می کنه حتما خودش تلاش نکرده برای رفعش.
تو راست میگی این حس به بود و نبود ادم ها ربطی نداره، هر چند که ادم یه نقش های جدیدو با ولع می خواد، مثل...بگذریم.

*یه سکانس فیلم چهارشنبه سوری بود که پانته آ بهرام با خونسردی و سعی بر تسلط خودش، با فرخ نژاد بنا به اجبار خداحافظی می کنه، وقتی با ظاهری استوار داره میره یکدفعه دو تا مردم آزار از پشت سرش ترقه می زنند، زن با احساسی از وحشت و آرامشی که تو اون چهره نیست می دوه به سر کوچه بلکه از مرد کمک بخواد ولی با جای خالی ماشین و کوچه ی خالی و پیرمردی واکر به دست روبرو میشه.
نمی دونم از روزای اول امسال چند بار با هراس برگشتم و اومدم و دیدم که نیست، هیچ کس نیست..........

به یادم آر
مهرت را بتابان
بر کسیکه
حاشیه کم رنگ زندگیش شدی.
آی عشق با توام!
منو در راه گذر گم نکن.
جنس من از نوره،
پیله جای من نیست.

 |

عمر کشون

بابا میگه قبلنا خیلی بیشتر بوده، این هفته ی وحدت شیعه و سنی رو راه انداختند تا از تعداد این جور برنامه ها کمتر کنند.عمر کشونو میگم.برای رکسانا که تعریف می کنم، با تعجب می پرسه مگه چنین مراسم هایی هنوزم هست؟ میگم اره حتی تو تهران!
بابا میگه قدیما تو قم آدم های معروفی بودند که این کارارو می کردند.بچه ها از صبح می رفتند دم خونه ی فلانی که آدم جدی و معروفی بود و می دونستند که روز عمر کشون به هیبت دیوونه ها از خونه میاد بیرون، و بچه ها هم با سنگ و چوب به دنبالش!
نقل هایی مخصوص این روز درست می کردند که وسطش پشگل گوسفند می ذاشتند.خررو رنگ قرمزمی زدند با تزیینات، راه مینداختن تو خیابون و بهش لگد میزدند، که چی مثلا عمره! هر کی هم بهش می رسید بدترین فحشی که بلد بود رو نثار می کرد و کاری می کرد.
زنهای گنده پستونک و یا هویج می ذاشتند دهنشون و سوار خر می شدند و تو جمعهای خصوصیشون از خودشون صداهای ناجورو خل بازی در می اوردند!
دو سال پیش بود که رفتم تو چنین مجلسی در قم، از عالمای معروف قم بود و این برنامه رو خانمش تو زیر زمین خونه راه انداخته بود.مهمان ها همه شیک و پیراسته و بعضیاشون هم اصالتا اهل نجف و کربلا بودند.
گمونم روزای اول دستگیری صدام و شادی عرب ها بود.خانم ها اکثرا قرمز پوشیده بوند و رژ قرمز زده بودند. یکدفعه یه نفر با ماسکی از صدام که به صورتش بود و با تیپی مردانه وارد مجلس شد و با چاقویی مصنوعی ضرباتی رو به مهمونها می زد. زنی که ماسک پیرزن گذاشته بود ادای در اوردن چیزهایی رو از دماغش و مالیدن اون ها به لباس مهمون ها می کرد.دو نفر رفته بودند تو پوستین خراسباب بازی و به مردم لگد می زدند و صدای عر عر در می اوردند. خانم مسنی که سراپا قرمز پوشیده بوده بود، روی زمین خودشو می کشید و همزمان در اوردن اداهاش، باد از شکم و دهنش خارج می کرد، با خلاقیت تمام!
رفتند توی همین روزا سفارش یه خر زشت که یه گوش هم نداره دادند.سفره ای قرمز انداختند و وسطش میوه های پلاسیده گذاشتند. و با یه آفتابه قرمز به مهمون ها اب دادند. توی این مجالس هر کی نفخ شکمش بیشتر باشه، برای ائمه انگار عزیزتره!
یاد مدینه می افتم که خواجه ها با ایرانی بدرفتاری می کردند.بعدا فهمیدیم که ایرانی ها رفتند روی قبر عمر فضولات انسانی ریختند! واقعا چه همتی و چه انرژی که ادم بخواد یواشکی چنین کاری انجام بده!
یاد خانم " ف" بخیر، وقتی با احتیاط تمام می خواست بعضی مراسم ها در اسلامو زیر سوال ببره، می گفت اگه نگاهی به زیارت عاشورا بندازید، هیچ لعنتیش از طرف انسان به یزید وارد نشده، همش میگه لعنت خدا بر ...باد، لعنت خدابر ... باد.هر وقت خواستین کسیو لعنت کنید، از طرف خدا لعنتش کنید ولی با این حال نفرین هر شخصی اولین اثربدشو روی بدن خودتون می ذاره.

ثواب داره، بلند بگو مشکلاتت حل بشه، لعن علی عمر، ثم ابا بکر عمر، ثم علی بن عمر....ثم عمر ثم عمر!

*گاهی یاد اون خونه و اون روز که می افتم ، حس کابوسی از خیمه شب بازی مسخره ای رو دارم که انگار تو خواب دیدم!
* شنیدن و دیدن همین چیزهاست که گاهی باعث میشه منکر اصالتم بشم.
* لینکی که داغ دلمو تازه کرد.

 |

آنچه که ما می دونیم!

همه می دونیم که، از کتاب های تاریخ دبیرستان تا تمام کتاب هایی که در مورد تاریخ و شخصیت های سیاسی خوندیم، همه و همه پشت یک سری بازی های سیاسی مخفی شده.
از جنگ های اولیه که بیشترین طمع در پی به دست اوردن زمین های بیشتر و زنان زیباروی، بوده، تا الان که برنده شدن در بازی های سیاسی، قدرت و بازی های تکنولوژی، بیشتر مطرحه، بزرگترین ضربه رو همیشه مردمی خوردند که از اصل جریانات دور بودند.تنها چیزی که در روشن کردن تاریخ بما کمک کرده، زمان بوده و برملا شدن رازهایی که به ضرر یا به نفع اشخاص عمل کرده.
الانم که انرژی هسته ای در ایران داره حتا تو نونوایی! حرف اولو می زنه، ما از کم و کیف خیلی نکاتش بی خبریم.تو مملکتی که مردمش از چروک رو شلوار پلیسش یا بدی آب و هوا با جمله ی دوم، بحث به عمامه و موقعیت آخوندا در کشور کشیده میشه و یکدفعه می بینی اون چند نفری که تو تاکسی باهاشون همراهی، دارن بزرگترین تزهای سیاسی کشورو میدن، به شگفت میای که واقعنم اینجا مملکت امام زمانه!
به خاطر فشار و عدم آگاهی کامل از جریاناتی که در کشورمون می گذره، تبدیل شدیم همه به سیاستمداران کوچکی که با کوچکترین اشاره انگار پیچ غرغر کردنمونو روشن می کنند. از بچه مدرسه ایش بگیر تا ادم بزرگاش. بازی سیاست مال مردان سیاستگریست که حیله گری و توجه به منافع و عمل بر اساس خط مشی از پیش تعیین شده، مرام همشیگشان بوده و خواهد بود،آن هم در کشوری مثل ایران و مردم همیشه بزرگترین تماشاچیان این بازی. تا یادم میاد مردم همیشه در حال مقایسه وضعشون در زمان حاضر با زمان شاه بوده اند و مدام غر می زنند ، حالا الان بیشتر هم شده.گروه ناراضیان مدام زیاد میشه ولی نه صدایی از مخالفان در میاد و نه تغییری مشاهده میشه! حالا دونستن این بازی های سیاسی و اخبار واقعا چه کمکی به ما می کنه؟ من واقعا برام جای سوال شده. آیا ما خودمون می تونیم فیلتری برای اخبار سیاسی باشیم و آیا اصلا درسته؟
این روزها که به هیچ وجه نتونستم اخبار مسخره ی انرژی هسته ای رو برای خودم فیلتر کنم، و از راه حتا اس ام اس و بحث های همیشگی تو تاکسی و برخورد دوستان در فضای مجازی بهم رسید، هیچ احساسی بهتر از خشم و ناراحتی و استیصال در خودم حس نکردم. واقعا برام جالب شد وقتی که دیدم این مسیله باعث شده که حتا محبوبیت رئیس جمهور در نظر بعضی مخالفانش بالا بره.
به شخصه با خوندن اخبار سیاسی خصوصا در مورد خودمون، بهم استرس و فشار میاد. حس می کنم فکر می کنند با یه مشت دور از جون شما" الاغ و گوسفند" طرفند.
بعد فکر می کنم دونستن چنین اخباری چه تغییری تو وضعیت من ایجاد می کنه و یا حتا در اطرافیانم؟
توی این دو دهه گذشته آیا خشم و کلافگی ما از شنیدن این روند مثل انتخابات و بقیه چیزها، باعث شده حرکت مثبتی بکنیم؟
هر چی نگاه می کنم می بینم دونستن من ازین جریانات و ندونستنش کمکی به بهبود وضعیت زندگی ما نمی کنه.وقتی من نمی تونم کاری بکنم آیا با اون مرد روستایی که از چیزی خبر نداره فرقی دارم؟! یا نه خوبه که برای اینکه تو جمع دوستانم کم نیارم یه چند تا جمله قلمبه سلمبه و نقد و خبرو با چند تا لغت آن چنانی که مطمئن باشم بقیه نشنیدن، از قبل تو کیسه داشته باشم و با ژست روشنفکری منم حرفی بزنم؟!!!
حرص می خوریم همون اتفاقی که میخوان می افته، حرص نمی خوریم هم همین طور، یعنی انقدر ما حالت منفعل داریم و حق اعتراضیو نداریم؟ و با توجه به همه فشارها باید بشینیم و ببینیم چیکار می کنن برامون؟ اگه تحریم کردنمون راه مبارزه با تحریمو یاد بگیریم، اگه جنگ شد خودمونو برای دیدن کشته ها آماده کنیم؟ اگه ...اگه...

 |

نه دلم جای کینه بود...

امروز پایم به کش بازی های دوران کودکی گیر کرد.
به جرم آدم بزرگ بودن، سوختم!

 |

گلچینی از کتاب

*قهوه سوزوکی، آخرین خاطره شما.
یک آگهی ژاپنی

*بتهوون با دختر ترشیده ای در یک اتاق کوچک زیر شیروانی، موسیقی تمرین می کرد.
اشتباه چاپی معروف در یک نشریه قدیمی که به جای کلمه سازی قدیمی شبیه پیانوی ایستاده کلمه دختر ترشیده رو اورده بوده.

*فیلم بر باد رفته بزرگ ترین شکست هالیوود خواهد بود.اما خوشحالم که این کلارک گیبل است که در این شکست، سهیم است نه گری کوپر.
گری کوپر، بعد از نپذیرفتن پیشنهاد نقش رت باتلر

*در نامه ای از یک روزنامه نگار آمریکایی در ژاپن، کمی پیش از جنگ جهانی دوم، نمی دانم اگر ممیزی پست ژاپن این نامه را باز کند، به دست شما خواهد رسید یا نه.
چند روز بعد اداره پست ژاپن در نامه ای به روزنامه نگار، این حرف شما صحیح نیست. ما نامه ها را باز نمی کنیم!
قسمتی از یک نامه رسمی از اداره پست ژاپن

*چهار نفر کشته شدند، بیش از هشت نفر کمی زخمی شدند و یک نفر هم به شدت کشته شد.
به نقل از مجله تایمز ژاپن

*در این لحظه ترافیک بسیار سنگین است. اگر به فکر خلاصی از این ترافیک هستید، بهتر بود چند دقیقه ای زودتر راه می افتادید.
سخنگوی اداره ترافیک آمریکا در رادیو

*ما مهارت خاصی در تهیه گوشت خشک شده خوک و قطعه قطعه کردن آن داریم...کارکنان ما تحت نظارت دقیق هستند و طبق اصول بهداشتی بسته بندی می شوند.
نوشته ی روی یک بسته گوشت در هنگ کنگ

*اینجا آرامگاه جان هایلی است.کسی که پدر و مادرش در راه مهاجرت از آمریکا غرق شدند.اگر هر دو زنده مانده بودند الان آنها هم اینجا دفن شده بودند.
نوشته روی یک سنگ قبر در ایرلند

*این طرحی ست سوسیا لیستی و ضد خانواده که زن ها را به ترک شوهرهایشان، کشتن بچه هایشان، اشاعه جادوگری و نابود کردن رژیم سرمایه داری و همجنس باز شدن، تشویق می کند.
پت رابرتسون، رهبر مذهبی و جویای ریاست جمهوری، درباره طرح پیشنهادی تساوی حقوق زن و مرد

*بستگی دارد که منظور شما از خواب چه باشد. آنها دراز نکشیده بودند.فقط چشم هایشان را بسته بودند و در حالی که پشت میزشان نشسته بودند سرهایشان را به علامت تایید بالا و پایین می کردند.
جان هوگان، در توجیه اتهام علیه دو اپراتور در نیروگاه هسته ای امریکا که موقع کار خوابیده بودند.

*قبل از بستن پنجره ها، مطمین شوید که دست ها و قسمت های دیگر بدنتان، داخل هستند.
از دفترچه راهنمای اتومبیل نیسان

چه گفتید آقا؟می خواهید کشتی بسازید که با روشن کردن یک آتش بزرگ در زیر عرشه بر خلاف جهت باد و جریان آب حرکت کند؟* امیدوارم مرا ببخشید، من فرصتی برای گوش کردن به این مزخرفات ندارم.
ناپلیون بناپارت خطاب به مخترع کشتی بخار

*عشق بازی، یک بیماری روانی ست که وقت و انرژی را هدر می دهد.
بیانیه مرکزی حزب کمونیست، جمهوری خلق چین

*اصلا نمی توانم بفهمم چطور چنین چیزی می تواند اتفاق بیفتد، طوری که باعث بشود ایمانت را به خدا از دست بدهی!
اوا براون، همسر هیتلر، در نامه ای به یک دوست از پناهگاه هیتلر هنگام بمباران آوریل 1945

**من درباره سیاست خارجی مطالعه کرده ام، من تعداد قاره ها را می دانم.
جرج والاس، هنگام مبارزه در رقابت های ریاست جمهوری سال 1968

* اگر الان عیسی روی زمین بود، یکی ازاعضای اتحادیه نجاران می شد.
پدر روحانی کلمنت جی

*زدو بند مهم نیست، مهم این است که چه ادم هایی را می شناسی.
پاول گانستون، گزارشگر ورزشی، هنگام صحبت درباره راه های پیشرفت

*ما سانسور نمی کنیم، آنچه ما می کنیم محدود کردن آن چیزی است که روزنامه ها می توانند گزارش کنند.
لوییس نل، قایم مقام وزیر اطلاعات آفریقای جنوبی

*کمک هزینه پزشکی شما که از تاریخ 24 /9/84 آغاز شده بود از این تاریخ به دلیل مرگ شما قطع می شود.
نامه ای از سازمان خدمات اجتماعی آیوا

* هشدار! دست زدن به این سیم ها به معنی مرگ آنی است. متخلفان تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
اطلاعیه ای در ایستگاه قطار،امریکا

*منظورتان این است که دو کره داریم؟
نامزد سفارت آمریکا در خاور دور، وقتی در کنگره نظر او را در مورد گزارش مقامات دولتی مبنی بر درگیری بین کره شمالی و جنوبی پرسیدند.

*اگر لینکلن امروز زنده بود، تنش توی قبر می لرزید.
جرالد ردفورد، رییس جمهور امریکا

*من خواهان چیزهای خوب هستم، پس هر کس که با من موافق نیست، خائن است.
جرج سوم پادشاه انگلستان

*گور پدر ملت! من نماینده مردم هستم.
سناتور ایالت نیوجرسی

*خواهرم حامله است، نمی دانم دایی می شوم یا خاله.
چاک نویت، بازیکن بسکتبال

*من دودش را توی ریه هایم نداده ام.
بیل کلینتون، در پاسخ به شایعات مبنی بر این که ماری جوانا کشیده

*تنها راه جلوگیری از این موج خودکشی آن است که انرا جرمی سنگین اعلام کنیم و برای آن مجازات اعدام در نظر بگیریم.
حقوقدان ایرلندی در مجلس بریتانیا

*پپسی اجداد شمارا از قبر بیرون می کشد.
ترجمه ای چینی از شعار تبلیغاتی« پپسی نشاط می آورد».

*هیچ کس نمی تونه روی من تاثیر بگذاره، ابدا و خانم ها حتی کمتر.
محمد رضا پهلوی

*تنها راهی که می شود یک ارتش داوطلب داشت این است که افراد را به خدمت اجباری بفرستیم.
اف ادوارد هربرث، رییس نظام وظیفه امریکا

*پسرها به هیچ وجه قصد آسیب رساندن به دخترهارو نداشتند فقط می خواستند علیرغم میل دختر ها با آن ها رابطه جنسی برقرار کنند.
جویس کیتیرا، ناظم مدرسه ای در کنیا، وقتی درباره حمله گروهی پسرها به خوابگاه صحبت می کرد، در این واقعه 71 دختر هتک ناموس و 19 نفر کشته شدند.

* من تردید ندارم، دارم؟
جیم سایبل، شهردار سن پاول



ساستمدارها مثل اینکه درصد سوتی دهیشون بالاست ولی اینکه بعضیا با علم به موضوع سوتی میدن و منکرشم نمیشن خیلی جالبه، یه نگاهی به این لینک هم بندازین که در جواب یکی از چنین جملاتیه!

نشر راشین
چاپ 1384

 |

معرفی کتاب

سوتی 1و 2
گرد آورندگان: راس و کاترین پتراس


پیشگفتار کتاب

همه آدم ها چه مشهور باشند و چه نباشند، هنگام حرف زدن گاهی اشتباه می کنند و یا به قول معروف سوتی می دهند.اما وقتی این کار، از شخصیت معروفی سر می زند، خیلی بیشتر جلب توجه می کند و چه بسا زبان به زبان نیز منتقل می شود.
البته جمله هایی که در این مجموعه دو جلدی گرد آوری شده اند همیشه از روی بی توجهی بر زبان گوینده جاری نشده اند، گاهی هم وجود فکر یا افکار احمقانه، منشا بعضی از این گفته هاست. با به کار بردن صفت احمقانه قصد توهین به کسی را نداریم. همان طور که برتراند راسل معتقد است، همه ما انسان ها کم و بیش افکار احمقانه ای در سر داریم که باید از ان ها اجتناب کنیم و برای این کار هم باید اول این افکار را بشناسیم و شاید مهم ترین کاربرد این مجموعه نیز همین باشد.
همان طور که عنوان کتاب نشان می دهد، مجموعه سوتی شامل گاف ها، خالی بندی ها و حرف های جالب از شخصیت های معروف جهان است.
دکتر مهدی سماتی، در فرهنگ لغات مخفی، اولین واژه سوتی را چنین ذکر کرده اند« سخن یا عملی نا بجا که باعث آبرو ریزی یا بر ملا شدن رازی شود». معنی گاف نیز بسیار به سوتی نزدیک است.
این اصطلاح نیز به معنی آشکار کردن مطلبی است که یا بیان آن به زیان گوینده است یا گوینده قصد پنهان کردن آن را داشته و از روی بی توجهی ان را بر ملا کرده است.
مراد از خالی بندی، همان طور که در فرهنگ مذ کور آمده است، « ادعای دروغ » است، مخصوصا وقتی که دروغ بودن ادعا از محتوای کلام آشکار باشد. علاوه بر این ها گفته های دیگری هم در این مجموعه گرد آمده اند که به دلایل گوناگون مانند احمقانه بودن، غیر مترقبه بودن، تپق زدن و ... جالب هستند.
آن چه این کتاب را جالب تر می کند، موقعیتی است که درآن گفته شده اند، به همین دلیل توضیحاتی که در زیر گفته ها داده شده است، جزء ضروری و جدا نشدنی متن به حساب می آید و خواننده نباید از آن ها چشم پوشی کند. در بسیاری موارد، این توضیحات هستند که نکته اصلی را در بردارند و نوشته را خواندنی می کنند.
شکی نیست که این مجموعه، هم موجب نشاط خوانندگان می شود وهم، حاوی نکات آموزنده ای برای خوانندگان مو شکاف خواهد بود، اما ارزشمندترین ویژگی کارهایی از این دست، این است که باریک بینی را، به عنوان یکی از اسا سی ترین عوامل رشد و توسعه انسانی، در ذهن خواننده افزایش می دهد.
در پست بعدی چند موردش رو گلچین براتون می نویسم.

* به هر کی گفتم، گفتند خجالت نمی کشی ازین دسته کتابا می خونی؟!!

نمی دونم چی نوشت!:
دیروز در جایی به شادی غذا می خوردیم که دیوار به دیوارش ، در سوگ نبود کسی در سکوت همان غذا را می خوردند. از جمع خودمان که جدا می شوم، انگاری ازون دیوار می گذرم و بر سر هر میزی، از سهم غم و تنهایی شان، بفرمایی به من می زنند.
جریمه ی تنهایی های قسمت شده مان را، خط نزده رفتی، یادت باشد...

 |

سر آغاز یک فتوا!

از صبح که نگام به رد رژ لب زرشکیم، روی لیوانم افتاده، دارم فکر می کنم درین مورد چرا، هیچ تبصره و فتوایی تو رساله ها نداریم، تکلیف آبدارچی ها، در صورت فکر به امیال شیطانی چیه؟!!!! و نقش من درپیشبرد اهداف شیطان در چه حدیه؟!!!

 |

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن


این یک صفحه از دفترچه شرکتی بود که برای تبریک عید فرستاده شده بود به اینجا،از سلیقه شون خیلی خوشم اومد، یه ابتکار بود، بیشتر جملات هم دو زبانه و با جملاتی بکربود.
یکی از جملاتش رو هم در " یه حرف، یه روزنه " نوشتم.

من از31 سالگی خیلی هم خوشم میاد، ناراحت دهه بیست هم نیستم.نمی دونم چرا دلداریم میدن بعضیا!!!این سن یه بلوغی داره که انگار تازه خودت می خوای مهار خیلی مسایلو تو زندگیت به دست بگیری، شاید بار مسوولیت نسبت به خودت که بوده و هست بیشتر میشه ولی انگارتسلط بیشتری داری به خاطر تجربه های ریز ریزی که داری به دست میاری، حالا هر کی بر اساس محیطی که توش قرار گرفته.
البته خودمونیم، در عمل همه ی اینا سختر و پیچیده تر میشه تا در حد شعار!

ازهمه ی دوستانم ممنونم، ازهر کسی که در روز تولدم، به نحوی، شمعی روشن کردند، اینا شمع هایی نیست که من بخوام فوتشون کنم!!
قناری کوچکم هم بعد مدت ها بالاخره یه جوجه هدیه کرد، اینو خانواده هایی که حیوون دوستند مزشو می فهمند!
من اگه زیر شاخه رشته ام، تغذیه باغ وحش هم داشت بدون شک می رفتم تو اون شاخه!از خوبیاشم اینه که خیلی نمی تونی به غذاهاشون ناخنک بزنی و اضافه وزن بگیری!

 |

30 و اندی سالگی!


به روزگاری که سه دهه از آن می گذرد، پدر این نژادقوچ همیشه درحال خوردن، مادرش را به زادگاهش برد تا قوچ کوچک اصالتش را فراموش نکند و البته هر که شناسنامه اش را نگریست، رنگ از رخسارش بپرد و بترسد که خدای من تو یک قوچ واتیکانی است!
خانواده این قوچ محل زندگیشان را به تهران ترجیح دادند، تا قوچشان بتواند مرتب شاخ هایش را مانیکور و سم هایش را پدیکور کند.او شخصا به پدیکور اهمیت زیادی می دهد و تا جایی که بتواند از محل های کثیف و گلی دوری می کند و همیشه سعی دارد رد پای کثیفی از خود به جا نگذارد.

او چون فاقد دم است، تا وقتی لگدی محکم نثارش نشود، از شاخ هایش برای ضربه زدن، استفاده نمی کند و به فیر پلی معتقد است و گفتگوی تمدن ها!ولی گاهی چنان اخلاق سگی پیدا می کند که گاهی سگ های با وفای دوروبرش اورا به همصحبتی اشتباه می گیرند.
به سبزی جات علاقه بسیار دارد و برای پر کردن تنهایی خود بوستان و کوه را ترجیح می دهد، از شهرهای مورد علاقه اش قوچان است و بهترین دوستانش یا گاوند( متولدین اردیبهشت)، یا بز( نماد دی ماه) یا تیر و کمان به دستند( آذرماه) و یا سنبله به دست( شهریوری ها).
او به ماه و مهتاب علاقه ی وافری دارد ولی از مه بیزار است، چرا که با وجود عجولی و سخت گیری هایش، او همیشه چشم به علف های نایاب و دست یافتنی بالای قله ها دارد.
او به اخبار و اطلاعات برای رونق کسب و کار، توجه زیادی نشون می دهد، و بعد از انرژی پشمی که حق مسلم خود می داند، جالب ترین خبر درین چند روز را پیدا شدن لیلی و مجنون گوسفندی در استرالیا دید که 2 سال بود پشمشان را نزده بودند.
اهمیت قوچ به علت دل مهربانش در بعضی از فرقه ها بارها یاد آوری شده و اورا "سلطان شاخ گردون ها" نامیده اند و به خاطر عدم استفاده ابزاری از شاخ هایش ، بارها او را ستوده اند.
او قابلیت این را دارد که راحت خود را با هیکل گنده اش و اخلاق سگی اش درهر دلی که بخواهد خود را جا کند!
او نماد اولین ماه بهار است و حتا در اوج تاریکی های راه قله، مدام هذیان روزنه را برای خود و دیگران بازگو می کند!!!

از مجموعه فیلم های مستند مکتب قوچیزم!
ساعت یک نیمه شب14 فروردین 1385

* قوچ نماد ماه تولد فروردینی هاست.
* 30 سالگی که عالم خاصی از بلوغ در خود داشت، ببینیم 30+1 سالگی چه مزه ای دارد!
* البته می گویند کنتور سن خانم ها در 30 سالگی صفر می شود !
* فحش خور هیچ روزی مثل امروز که مردم دو هفته است تبریک ومبارک باد گفتند، به اندازه 14 فروردین، ملس نیست!

 |

10 دور طواف نیک

6 فروردین

هیچی به اندازه ی هوای بهارو پاییز، تنهایی تو به رخ نمی کشه، ولی پیاده روی نکردن تو این هوا انگار توهینی به بهار خانمه!
میرم سمت بوستان خیابون 160، بوستانی که تا قبل از وداع همیشه طعم ساندیس، چیپس مزمز و خیارشورخالی و بوسه، می داد.می نشینم روی نیمکتی فلزی که دو سال پیش، ازشنیدن حرف هایمان، حتا یه چروک هم بهش نیفتاده!
اگه پارک امامزاده اسماعیل، اقتدارهدفگذاری و تصمیم گیری بهم میده، اینجا بهم جرات وداع میده، جدایی از روزنه هایی که برای من سوسویی ندارند. با تلفن که حرف می زنم، گربه ای میاد و روبروم می شینه و دستاشو دراز می کنه، انگار می خواد ببینه که ادمی مثل من چه جوری با خودش کنار میاد.
حواسم در حین تلفن مدام به زنی پرت میشه که در عالمی خاص، بوستان را مدام دور می زنه و دور می زنه و دور می زنه.کمی اضافه وزن به توشاید نشان می دهد که هدف ازین چرخیدن ها چیست.
بعد از تلفن بی حس روی نیمکت ولو میشم و به گربه ی روبروم میگم، دیدی؟ اینم مثل بقیه درد داره ولی می گذره. نگاهی به پیله ی دورم می ندازم، هر چی طرف عزیزتره، پیله تنهاییت، ضخیم ترو تنگ تره!

برای فرار از فکر تصمیماتی که گرفتم و بغضی که داره روی گلوم الک دولک بازی می کنه، سر صحبت رو با زن باز می کنم.میگه از راه دوری به این بوستان میاد وهدفش لاغری و ارامشه.توضیح کوتاهی در مورد نحوه ی صحیح پیاده روی بهش میدم و مثل همیشه به قول مریم، دوستم، ازهمه چی مثل رژیم وغذا و خانواده و تحصیل در خارج و ازدواج ، حتما به موضوع خدا می رسیم!
حال خاصی زن داره تا میگه که،" می دونی خانم، من توی این پارک خدا رو دیدم" میگم چطور؟
میگه خواهرم سرطان استخوان پیشرفته داشت، می اومدم اینجا برای پیاده روی، انقدر با خدا حرف می زدم و اشک می ریختم و تمنا می کردم که این خواهر جوون منو نجات بده، تا بعد از 16 دوره ی شیمی درمانی شفا گرفت.
میگه شما توی این پارک چی دیدی که این موقع شب، تنها اینجا نشستی؟ یاد تو می افتم، پیش خودم میگم اگه خدا این زنو اینجا دید، پس چرا ما رو ندید که 2 سال پیش،همن روزا گوشه ای از وجودمونو گذاشتیم و رفتیم؟! اره خب، حتما اون موقع یا داشته یکی از بنده هاشو تاب می داده و یا مواظب یکی از بنده های خوبش بوده که از سرسره با مخ نخوره زمین! ما تو تاریکی بودیم، مارو ندید! اون شب، شبی بود که بهمون ثابت شد همیشه هم صلاح نیست روزنه ای باشه.

بهم میگه در عوض راهنمایی هایی که به من کردی، یه نماز یادت میدم که رنگ غم از چشم هات بره. صبح خیلی قبل تر ازاذان صبح بلند شو و به خدا بگو، من منتظر بودم که تو از خواب بیدار بشی و حرفامو بهت بگم، 11 رکعت نماز ( اینجا مکثی می کنه) مثل نماز شب مثلا بخون و بگو من مصرانه این خواستمو می خوام، نفس من پاکه، به حرفم گوش بده.
بهش میگم من نماز نمی خونم ولی شما که نفست پاکه دعام کن. میگم چند سالیه اوج استیصالو وقتی تجربه می کنم که روی جانمازی ای می شینم که قبلا نماز یومیه روش خونده می شده با بهترین حال ها. حالا تنها خلایی ست که حس میشه.

تا خونه مدام پیش خودم فکر می کنم چرا گفت 11 رکعت، چرا گفت 2 رکعت ،2رکعت، 2 رکعتی ها که، جمعش میشه 10 رکعت!
می رسم دم محل تجمع زرتشتی ها و می بینم حسابی شلوغه، یادم می افته امشب تولد زرتشته، خودمو که روی تخت ولو می کنم، یاد، سیما دوست زرتشتیم می افتم، یک بار نمازشونو برام خونده بود،نمازی که 11 رکعت داشت!
به زنی فکر می کنم ، که خدا رو در پارکی دیده بود که شبی ده دور به دورش طواف می کرد.
گفارش نیک، کردارش نیک، پندارش نیک.

 |

بهترين حالت صفحه نمايش ۷۶۸ در ۱۰۲۴ می‌باشد.

Powered by Blogger