عتیقه
هر چی به یاد میارم، می بینم همیشه نگاه ها به روی من خریدارانه بوده. اینکه به چند می ارزم!از اون مردای شکم گنده ای که دستمال گردن می بندند و حریصانه ادمو ورانداز می کنند و دستی می کشند، تا اون خانم هایی که پرافاده اند و بوی تند عطرشون و الماس انگشتراشون توجه ادمو جلب می کنه.
او انقدر رقم را بالا میده، که حالا حالا من اینجا موندنی ام وناظراین نگاه های متعجب و متاسف.
اصلا مهم نیست، هیچ کدامشان نه برق نگاه او را دارند، نه گرمای دستش را !
