نوکر خانه زاد
در مورد کلاس ها یه توضیحاتی بدم که 5 ترمه و چون این خانم سرشون خیلی شلوغ شده، قراره دیگه ترم یک رو نذارند. می بخشین که من ادرس و اسم موسسه رونمی تونم بدم، بالاخره تو اون کلاس فقط یه نرگس هست و منم نمی خوام شناخته بشم! در مورد کلاس های تجسم خلاق، کتابی که در طول دوره به ما معرفی شد" تجسم خلاق" نوشته ی شاکتی گواین با ترجمه ی گیتی خوشدله که خیلی کامله، منکه خیلی ازش نتیجه دیدم.
اگه تمایل داشتین گاهی از مباحث جلسات رو براتون می نویسم.خوبی این خانم اینه که به تدریس قوانین معنوی می پردازه و اونارو قبل از مذهب می بینه، برای همین ممکنه شما گاهی جملاتی از همه ی مذاهب در کلاس بشنوید ولی بی تعصب.
با محبوبه هم در مورد طبیعت بسیار موافقم .خب منم 5 سال مرتب کوه رفتم والانم گه گداری، طبیعت فیروز کوه مخصوصا در بهار و تابستان هم واقعا آرامش بخش بود ولی گاهی ادم نیاز داره با پیدا کردن یک سری جواب ها به آرامش برسه.
استرس هم مثل عصبانیت باید کنترل بشه وگرنه هردوشون ابزارهای موثری هستند. ولی وقتی شما به جایی برسین که گذشتن از یه خیابون هم به خاطر استرس زیاد براتون مشکل بشه که دیگه معمولی نیست.
در ضمن برای سنگینی قالب شرمنده ام به خدا یه طراحه دستمو گذاشته تو حنا فعلا!قیمت ها هم که خیلی سنگینه. برای همین فکر کردم فاصله ی نوشته هامو بیشتر کنم، بابا انقدر به روم نیارین، خجالت می کشم!برا همین از همه رنگ نوشتم امروزو!
***************************
تصاویر 35 سال پیش براش زنده می شد.
اگه حاجی اون روز با تهمت دزدی انگشتر زنش، بیرونش نکرده بود، الان به جای کندن قبرش، کنار بقیه سیپاهپوشا ایستاده بود.فکر نمی کرد قبرکن ِ اربابش بشه.
نگاه کرد به زن حاجی که دستاش روی چشم های خیسش بود، توی دستش انگشتر الماسو دید که داشت برق می زد.
با تشکر از رضا ناظم عزیز
***************************
زیر بارون تندی، کنار هم قدم می زنن
یکی با دلی پراز زخم های مرهم نیافته
یکی با کلی داغ دوری و نامرامی روزگار
روزنامه ها نوشته اند :
هوای فردا آفتابی ست...
