زندگی به شرط خنده
شمشادهای ایستگاه مترو میرداماد
شكوفه می رقصداز باد بهاری
شده سرتاسردشت سبزوگلناری
شكوفه های بی قرارروز آفتابی
به صبا بوسه دهند بالب سرخابی
ای شكوفه خنده توجلوه ها دارد
آن روی زيبا نظری سوی ما دارد
از چند جهت در حال حاضر!خوشحالم.
یکی اینکه خلاف همه سال های قبل سه نفره دور هفت سین نمی شینیم و میریم دورعزیزم، باشیم.
بعد از 5 سال که فروش خونه مدام گره می خورد، خونه رو هفته پیش،بابا به مردی که مذهبش گفتار نیک است بالاخره فروخت، خونه مورد علاقمونوهم امروز قولنامه کردیم، اونم جای خیلی خوبی. یه خط تلفنو و 1 میلیون تخفیف اضافه هم، نتیجه دوستی من با فروشنده خانمی شد که از هم خوشمون اومد. استخر و سونا و حیاطشو که دیدم، شیفته اش شدم اساسی و بالاخره به زندگی در آپارتمان بعد 42 سال پدرو مادرمشکل پسند رضایت دادند.
محل کارم هم گفتند به وجودت نیاز داریم البته شرکت مادر نه، شرکت خودمون که شبیه بیت رهبریه! باید دنبال کار باشم .البته شاید اینجا هم خواستند.ببینیم بعد عید چی میشه.
نمی خوام فعلا به بعد عید فکر کنم.
در اخر هم اینکه 2 برابر پاداشی که پیش بینی می کردم رو بهم دادند (مقدار هر کسی فرق داشت). وامروز هم بابا چکی بهم داد که تا حالا این همه پولو یه جا ندیده بودم!
البته تجسماتم نتیجه داد ولی نصف اون پول! در مورد ارامش روحیم هم امیدوارم نتیجه بده.
و اینکه تو هستی و تو هستی و تو هستی که کنارم هستی تاعلف های هرز زندگی ام را بچینم و شدی گل سر سبد مهربون ها.
و او هست و او هست و اوهست
و شمایی که در دنیای مجازی، خیلی واقعی دوستون دارم.
امسال امیدوارم غیر قابل پیش بینی ترین سال زندگی برای تک تکتون باشه در جهت رشد و کار و دوستی ها وعشق و آرامش و سلامتی و خلاصه هر چی که براتون مهمترینه الان.
توجهتونو به لینکدونی و برنامه رادیویی وبلاگ غربتستان هم توجه می کنم که شنیدنیه.
شکوفه
لحظه ای ست که میروید.
سیب
اتفاقی ست که می افتد.
خدانگهدار سال 84 که سال پررنج و پر تجربه ای بودی و البته اومدن روزنه های دوستی و مهر.
سلام سال 85، به اندازه روزنه ای، با ما مهربانی کن و دلمان را شاد.
