آرشیو.میل

بازدیدکنندگان

موزیک

لينكدونی

يه‌حرف،يه‌روزنه

رقص های برباد رفته

یاد فیلم " برباد رفته" افتاده بودم. مخصوصا اون قسمت ها که رقص های دسته جمعی داشتند.
یک طرف خانم ها می ایستادند، یک طرف آقایون،آهنگ که شروع میشد، اول به هم تعظیم می کردند و بعد به سوی هم می رفتند برای رقصیدن، با چند نفر می رقصیدند ولی رقص آخر که معمولا ریتم عاشقانه تر و آروم تری هم داشت ، معمولا با اون شخصی بود که بیش از همه برای رقص قبولش داشتند.
یه جورایی یاد این دوستی هامون افتادم که بیشر اولش تعظیم می کنیم ولی آخرش حتا حوصله، یک تیپا زدنو هم نداریم.
اگه اونی که برای رقص و همراهی رفتیم طرفش، ریتم گام هاش با ما یکی نیست یا حواسش به یکی دیگه هست یا داره مدام از طرف ایراد می گیره، یا مسیر نگاه هاشو می پاد که نکنه نگاهش به سمت یه رقیبه، بهتره بعد یه تعظیم کوتاه به اون زمان و انرژی ای که طرف براش گذاشته و مسیری که باهاش اومده، بره سراغ همراه مناسب خودش.
فکر کنم بهتر ازینا میشه شریک دوستیمونو رها کنیم و بذاریم که بره، بیشتر مسیله اینه که ما حتا نمی دونیم برای چی از این سالن رقص سر دراوردیم وآیا نیاز فعلی ما الان همین بوده، یا حتا این آهنگ تا حالا به گوشمون خورده ؟
اون وقته که دختر و یا پسر جذابی که انتخاب کردیم، یکدفعه میشه عوضی ترین آدم روی زمین.برا همینه که یادمون رفته تعظیمی هم باید آخر رقص بکنیم چه لذت برده باشیم چه نبرده باشیم ولی حتما چیزایی یاد گرفتیم.

حالا اومدیم و هنگام رقص رد پای کفش گلی طرف یا ضربه هاش که از روی بی توجهی و یا عمد بوده ، روی لباس و یا تن ما موند.
دو راه داریم: این دفعه بدونیم داخل چه سالنی برای چه تیپ رقصی داریم میشیم.
لباس قبلیمونو اگه پاره و گلیه، حتما عوض کنیم و با دید جدیدی وارد سالنی بشیم که به ما و سلیقمون بیشتر می خوره.

 |

بهترين حالت صفحه نمايش ۷۶۸ در ۱۰۲۴ می‌باشد.

Powered by Blogger