جادوی زندگی
آری، تو آن که طلبد آنی
اما
افسوس
دیری ست کان کبوتر خون آلود،
جویای برج گمشده ی جادو،
پرواز کرده است.
مهدی اخوان ثالث
دوستم میگه چرا تو وبلاگت نوشتی که قرص می خوری؟
میگم اینم نوعی بیماریه، بذار برگردن به آدم بگن تو مشکل داری، بذا هر چی خواستند فکر کنند مهم سلامتی خودمه، یه بار می نویسم مفصل هم می نویسم، چرا که هر پزشکی هم رفتارش تو حیطه کاریش کامل نیست وهمه روانپزشکا هم خل نیستند.
از دبستان یادمه پدرم بهم می گفت به حرف مردم توجه نکن، لااقل اینو خوب یاد گرفتم!
2 روز پیش که دو تا دکتر دیگه ام رفتم، فهمیدم که اوضاع بدتر ازاین هم می تونه بشه.
آدم ها می تونند دنیاتوبه گند بکشند همون طور که می تونند دیوونه ات کنند، ولی حیف که چقدر راحت، به هم سخت می گیریم.
یکی از اقوام شوهر خواهرم که زنشو طلاق داده بوده و تنها زندگی می کرده، چند روز پیش می میره اونم در تنهایی، و چند روز بعد پسر بزرگش با جنازه متعفن پدرش روبرو میشه.
چون اخلاقش گند بوده، وگرنه کی از آدم خوش اخلاق بدش میاد؟ حالا تو خارج که اتفاق می افته بامبولش می کنن که فرنگیا بی احساسند!
تو تنهایی مردنو دوست ندارم، همیشه یاد شبایی می افتم که جنازه یه تصادفی تو جاده رو می اوردن بذارن تو سردخونه و هم اتاقیم خرم آبادیم، همیشه می گفت که منم اگه اینجا بمیرم غریب مردم!
دیشب 4تا سی دی گذاشتم تو دستگاه که مدت ها بخونه، هر بار که بیدار می شدم از خواب یا شجریان داشت می خوند یا سیاوش یا موزیکای مجاری!!!
تجربه ی با مزه ای بود!این دفعه بندری هم می ذارم!
قناری مورد علاقم چند روز پیش مرد!بعد 7 سال...جای صداش خالیه...انقدر غیرت داشت که وقتی پرنده ماده اش از روی تخمهایی که گذاشته بود بلند میشد می رفت می خوابید که سرد نشن، یا می رفت دم لونه اش دون می ذاشت دهن جفتش.
همه ی پستم سرشار شده از مرگ، آدم، می تونه بین ادم ها هم ،از تنهایی بمیره، فقط شاید بوی تعفن نده!
*امروز خیلی خرابم، فردا حتما روز بهتریه!آخه اون ارامش من کجا رفت؟ عین استن پریده رفته!
* منم دلم می خواد مثل اسکارلت تو برباد رفته دست کنم تو خاک و بگم نمی خوام گرسنه بمونم، من گرسنه ی ارامشم.
* راست گفت، آدم های احساساتی رو فقط باید کشت....
گر این گونه می خواهی آزارم دهی
برای خرده نانی
عریانم کن
تا میان برف
با پرندگان گرسنه بمیرم.
رضا چایچی
