سکانس برتر!
بچه که بودیم تا فیلم به جایی می رسید که صحنه داشت،(حالا اون موقع یه ماچ بود فوقش!)اون کنترل لعنتی تو دست های بابا کار خودشو به نحو حسنت انجام می داد!همیشه هم باطریش نو بود و اصلنم خراب نمیشد!
برادرم هم که با دوست هاش می نشستند فیلم می دیدند،طبیعی بود منوراه ندن!پشت در اتاق یکم صدا ی فیلمو می شنیدیم!یادمه یه بارفیلم "بر فراز آسمان ها "بود با بازی فردین که داغ دیدنشو به دل من گذاشت!اون وقت روز تولدم از پادگان مرخصی می گرفت و منو برمی داشت می برد فیلم"کفش های میرزانوروز"!!!
ولی یه بار با پادرمیونی دخترعمو که بعدا خانم برادرم شد!، تونستم"اشک ها و لبخند ها" رو، بی سانسورببینیم!
زمونه عوض شد و فیلم ها اکشن تر شد!حالا یواشکی فیلم نگاه می کردیم،ولی تا می اومد به جاهای حساسش برسه و مثلا هنرپیشه هاش یه ماه عسلی برند!یا یک دفعه جنگ جهانی هفتم تخیلی به پا میشد یا هنرپیشه هاش قهر می کردند!!!
این روزا هم حس می کنم فیلم زندگیم شبیه این جورفیلم ها شده، تا میاد به جاهای خوب و حساسش برسه، یا کنترل تو دست خدا میره رو دکمه ی استپش، یا انقدرخش داره که هیچی دیده نمیشه!
