محض ناز کشیدن!
اریک برن ،کتابی داره بنام بازیها،که اومده یکسری بازیها رو که بین آدمها و بین والد و بالغ و کودکشون انجام میشه اسم گذاشته و تشریحش کرده.
بسیار جالب و بامزه و خوندنیه، ووقتی میخونینش و با قواعد بعضی بازیها آشنا میشین،میبینین که گاهی میتونین شما خیلی راحت یه بازیو به سمت یک نتیجه ی مطلوب تغییر جهت بدین.
حالا وبلاگستان ما هم دارای یکسری ازین بازیهاست!
یکیش اینه که هر چند وقت یکبار یکی میاد میگه من میخوام خداحافظی کنم و برم.حالا بستگی به روحیات شخص و میزان وابستگیش به دوستان و محیط مجازی،در 99% موارد برمیگردند و مینویسن!
حالا هر کی یه لمی داره!
خانمها معمولا بخطر خستگی و مردم آزاری(خانمها میدونن چه ایمیلهایی براشون میرسه!) و اینکه بفهمن چقدر نازشون خریدار داره!گرفتاری کاری و کم اوردن زمان.
در مورد آقایون هم غیر از گرفتاریها از تهدیدهای سیاسی تا خسته شدن از زیر آب زنیها و گاهی همون نازه متغیره!
حالا آشپز باشی ما هم در مطبخی رو بستند و من دلم میخواد فکر کنم که بخاطر نه کمبود مواد لازم مطبخی کرکره هاشو پایین کشیدند،که برای کشیدن نازه!
من یکی که داوطلبم!
نثر و انشا، جدا از مطالب مفید ایشون برا من همیشه جذاب و خوندنی بوده،مثل حسن عزیز که ماههاست مارواز اون نوشته های خاص و دوست داشتنیش دور نگه داشته،و بقول خودش امیدواریم این مورموری که حاصل بادهای پاییزیه کار خودشو برا دوباره نوشتنش بکنه.
آشپز باشی این کرکره رو بکشین بالا و لوازم شادی پخت و پز مطبخوزودتر راه بندازین که بلاگستان بدون آشپز باشی مثل خونه ی بدون آشپزخونه است!!!
*من برای تصمیمشون احترام قایلم ولی این عکسه بدجور به خداحافظی ایشون میخورد.در هر صورت خوشحال میشیم اگه با دلی شاد و سبک از غم روزگار، دوباره بنویسید.
اینروزا خبر خوب هم تو وبلاگستان کم نبوده،جدا از خبر قبولی دانشگاه و فوق لیسانس دوستان،دو تا مادر خوشحال وبلاگ نویس هم داریم.
تبریک به مامان نیلو و تیلای عزیز
عکس مربوط به مغازه ای در قایم شهره که چند ماه پیش، وقتی برای خرید تخمه های اعلای اونجا ایستادیم،چشمم به این تابلو افتاد.برای جناب آشپز باشی فرستادمش و گفتند انقدرکنار مطبخی میخوابوننش تا زمان لازم طبخش پیدا شه!
پستهای آخر همه رفته تو فاز شکم!
