سه گام
تو اون چند سالی که والیبال تمرین میکردم چند تا مربی داشتم که یکیشون تو تمریناتش تنوع زیادی بکار میبرد.
یادمه یه تمرین برای اسپک داشتیم ، که توررو میکشید پایین بطوریکه وقتی جلوش می ایستادی یه چهل سانتی بلندتر بود،بعد با دستش برامون توپو لب تورمی انداخت و ما بعد از سه گام با پرشی کوتاه، تو سر توپ میزدیم.شورو نشاط مون که بماند اونم از ذوق اسپکهای آبداری که در حالت عادی نمیتونستیم به اون راحتی بزنیم.
ولی خاصیت اصلی این تمرین این بود که هم سه گاممونو با دقت بیشتری مرور میکردیم و هم قدرت و تسلط دستمون رو توپ زیاد میشد که کجای زمین با چرخش مچمون توپو تو زمین بخوابونیم.
بعد بلافاصله تورو میکشیدند بالا و تمرین اصلی شروع میشد.و خب جالبی کار اینجا بود که ما با اعتماد بدست اومده بهتری، بسمت توپ حرکت میکردیم و از نظر ذهنی هم بهترمیدونستیم توپو کجا بخوابونیم .
حالا بماند که من اصلا پشت تورمسابقه اسپوکر مسلطی نبودم و بالاخره هم پاسورثابت تیم شدم!
ولی گاهی پیش خودم فکر میکنم اون تمرین مثل این میموند که من تو زندگی حتا در مواقع معمولی هم باید بخودم راحتتر بگیرم تا وقتی که در شرایط مشکل و امتحان قرار میگیرم با ذهن باز و انرژی بیشتری بسمت مشکلات برم.
یه جورایی بذارم کودک درونم در عین اینکه درحال تمرینه ولی شورو نشاط و آمادگیشو حفظ کنه.
روح و ذهن رو مدام بهش رسیدگی کنم تا در مواقع ضروری،انرژی لازم برای یک سه گام بلند و رد شدن از موانع رو داشته باشم .
این مسیله خیلی شبیه مانورهاییه که مثلا برای آشنایی با شرایط زلزله یا مثلا جنگ میدن.نباید بذاریم یکدفعه مشکل و بحران رو سرمون هوار بشه،فکر کنیم گاهی که اگه چنین مشکلی برا من پیش بیاد چه راهکارهایی دارم برای مقابله ،حل و برخورد باهاش.
*بیربط:دوره ریسک و این حرفها دیگه گذشته،آرامش کالای گرانبهاییه که آدم باید تو گاو صندوقش نگهداری کنه!
*آقای بهرامی در مورد مشکلات کاری زنان در جامعه دارند فیلم مستند برا شبکه 4 تهیه میکنند.اگه خانمی هستید که مخصوصا در رشته ای غیر از رشته ی تحصیلیتون دارین کار میکنید و راضی نیستید، این دوستمونو همراهی کنید.سوالات شفاهیشون، وسیع ولی واضحه و برای خودتونم مفید و جالب خواهد بود.
به اسم مستند ساز به وبلاگشون لینک دادم و امیدوارم با اون انرژی و علاقه تو کارشون موفق باشند.
*تا حالا ندیده بودم کسی وبلاگشو به اتوبوس تشبیه کنه! ببنین این راننده ی ما چه قشنگ 2 سالگی وبلاگشو جشن گرفته!
