مژده من کو 2؟!!!
یه تصویری از سالها پیش تو خیابون میرعماد تو ذهنم مونده ...
مرد نابینایی بود که با عصای سفیدش باید از بین چند تا ماشین پارک شده رد میشد،ضربه های عصاش که برای شناسایی مسیرش به زمین و ماشینها میخورد، باعث بروز سمفونی ناهنجاری از دزدگیرهای ماشینها شده بود و این داشت آزارش میداد ولی با اینحال لبخندی رو لبهاش بود که یکم رنگ شیطنت داشت.
همینجور که داشتم رفتارشو نگاه میکردم،یکدفعه ایستاد و بلند گفت،کسی هست اینجا که منو از بین این ماشینها رد کنه؟.
خیلی از کارش خوشم اومد،حرکتش برا من اوج قدرتش بود.اینکه با علم به اینکه ضعفهاشو میدونه وداره سعیشو میکنه برای حرکت ولی میبینه که نیاز داره تو این لحظه بیان به کمکش.
نوشتن متنهایی مثل "مژده من کو؟" برای من این حالتو داره.من وقتی کم میارم خجالت نمیکشم که بیام اینجا و بنویسم،من نیازهامو میشناسم و منابع انرژی و روحیمو هم همینطور،هر چند که محدود باشه.همون نوشتن اولیه اش آرومم میکنه.مطمین باشین همیشه ناراحتیها ی آدما چیزایی نیست که مینویسن ،همونطور که ننوشتن بعضی از شماها ،دلیل بر نبودنش نیست.
مطمینا یه سفر نرفتن حتا اگه تنها شانس سفرتفریحیتون در سال باشه، انقدر مهم نیست که من اون فریادارو بزنم،این یعنی تحمل خیلی چیزا وقتی به خرخره آدم رسیده!ولی خداییش خیلی آرومم کرد،هرچند وقتی یاد اون لحظات استیصال خودم می افتم ،از خودم تعجب میکنم،چون تا حالا داد نزده بودم.
گاهی دوست دارم که بدونم چقدر برا دیگران مهمم و دوستم دارند،فکرم نکنم نیاز خیلی عجیب غریبی باشه!البته این قسمتی از قضیه است.ولی با اطرافیانم هم روراستم،تا جاییکه بتونم تحمل میکنم ولی همونجور که انرژی میدم وقتی خودمم نیاز دارم ترجیح میدم دستمو بسمت بقیه دراز کنم و همیشه هم اون حمایتها رو دریافت کردم.
جملاتی ازین دست که مثلا نیچه میگه:تحمل زندگی سخت است ولی چنین ضعفی رو نباید اقرار کرد"،باعث میشه که ماخودمون رو در تگنا قرار بدیم و فکر کنیم اگه گاهی یه غری بزنیم یعنی ضعیفیم و کم اوردیم!خب کم اوردن مال من و شماست.ولی وقتی کتاب"و نیچه گریه کرد" که کاملا واقعیتی از زندگی خودشه،میخونید(حتا نصفه کاره!)میفهمید که خودش چقدر آدم منفی و مشکل داری بوده و باعث آزار بقیه هم میشده.
من شادی و انرژی و آرامشو در حد توانم میدم و جایی هم که کم بیارم و در دسترسم نباشه،دنبالش میرم.چه دنیای مجازی چه حقیقی.
تکبیر!:)و یه کف مرتب!
ولی داد بزنید خداییش چیز خوبیه!مخصوصا سر آمریکای ایرانخوار!
یه بار یه بنده خدایی گفت:هر چه داد دارید بر سر آمریکا بزنید!کاش نیت کرده بودم اون فریادا مال آمریکا ست،بلکه تنش بلرزه!
مشاور برای انتخاب رشته در فوق لیسانس کسی میشناسه؟
