مسیر یکطرفه
گذراز خیابونها و کوچه های یکطرفه برام همیشه یه جورایی خوشاینده.
میتونی با خیال راحت گاز ماشینو بگیری و واسه خودت بری.ولی حمایتها ،محبتها و عشقهای یکطرفه همیشه این جذابیت رو ندارند ،بعد از مدتی آدمو خسته میکنند.دلت میخواد به اولین تقاطع که رسیدی ،مسیرتو عوض کنی و یکدفعه بپیچی توی یه مسیر دیگه، به این امید که این خیابون دو طرفه باشه.ولی امان از روزی که اون مسیر جدید دو طرفه که نباشه ،هیچ، بن بست هم باشه!
همه راه رفته رو باید برگردی ،اونم با سختیهای یک دنده عقب طولانی.
اونجاست که شاید دلت ،همون خیابون یکطرفه رو میخواد!!!
نوشی عزیز،تبریک برای کتابت
امید که پیوسته شادمان باشی و آسوده خاطر
بدنیایی که گاه به ادراک ما تسلیم نمیشود.
یه قرار وبلاگی بچه های وبلاگ نویس کوهنورده،خواننده ها هم میتونند شرکت کنند
برای گرفتن اطلاعات بیشتر و شرکت در نظر سنجی اگه مایل بودید، به اینجاها سر بزنید.
نمیدونم چرا لینک نمیشه داد!
http://noptse.persianblog.com/
http://www.faramarznassiri.persianblog.com/
آقای بودا و عمو علی من نمیتونم کامنتاتونو بخونم.
آقای حرفهایی از دل زمان من، فقط تو ارکات عضوم و از لطفتون به نوشته ها ممنونم،نه مطمئنم که ازون لهجه بدتر نیست!
نوشی عزیز من کار خاصی نکردم.ایشالا خبرای خیلی بهتر
شاهین گاهی پرشین خودش جنی پینگ میکنه ولی بعضیا هم عضوش هستند.مرسی بالاخره یکی در مورد عکس هم نظر داد!
مهتاب اگه راه ندن که میشه ورود ممنوع نه خیابون یکطرفه!
مریم عزیز یعنی بی کرایه میشه؟وای منم میام...بزن بریم بسرعت برق و باد !
که تو نظرات هم نظرش نیمده و من از طریق سایت اتفاقی نظرشونو دیدم n_aدوستی بنام
ای میل بارها گفتم که تو منوی اصلیه و کار هم میکنه چون ای میلها بدستم میرسه ولی باز مینویسم اینجا:
boyebaroonm@yahoo.com
آدرسی از خودتون برای تماس نگذاشته بودید.
مامان نیلو من بارها براتون میل زدم ،بدستتون نمیرسه؟
اون مطالب تغذیه رو هم بنوبت براتون مینویسم در طی روزهای آینده.
در مورد حسن عزیز خدا بیامرز هم بگم من منشی ایشون نیستم چرا سراغشو مدام از من میگیرید؟!!
اون راهنمای خودکشی رو از لینکدونی بخونید جالب نوشته!منم یه بار مشابهش نوشتم تو بلاگ قبلی ولی این خیلی قشنگتره.
وقتی شادی و پر انرژی همه فکر میکنند خبریه و عشقیو و برنامه ای،وقتی غمگینی فکر میکنند بهم خورده و دلتنگی مال این چیزاست.
درسته که من خیلی واقعی مینویسم ولی گاهی هم از نوشته های گذشته ام استفاده میکنم،مثل این نوشته که اگه قبلا نوشته میشد یه برداشت دیگه میشد ،ولی خوب مثل اینکه خیلی از چیزا تو خاطر بعضیا میمونه!
ولی خودمونیم زندگی خیلی رنگینتر ازین حرفهاست که فقط بخواد تو ازدواج خلاصه بشه.دغدغه های یه دختر 30 ساله فقط ازدواج کردن نیست .اینو مریم گلی خوب درک میکنه.
ولی در هر صورت عشق مسیله ایی غیر قابل اجتنابه و خیلی بی موقع در خونه که میزنه هیچی، یواشکی قل میخوره یکهو تو زندگیت!
از اونجاییکه بهم خوردن تعادل و بالا رفتن زیادی ،یه پایین اومدن اساسی رو هم داره ،خوب من فعلا شیرجه زدم پایین!
برای همینه که تعادل رو از هر چیزی بیشتر دوست دارم اگه میگفتم میترسم ازین همه انرژی چون سابقشو دارم.
میگن این انرژیا خیلی برای موجودات غیر ارگانیک خوشمزه است! و میبینم که سهمشونو حسابی از من گرفتند!کوفتشون بشه!!!
نه عشق را میتوان پنهان کرد نه سرفه را...
